Fa pas gaire temps recebèri lo disc d’un militant del Partit de la Nacion Occitana que demòra en França, en exilh. Aqueste se nomma Carles de la Diaspòra. Compreni pas perqué se volguèt presentar jos aquel escais puslèu que de declinar son identitat vertadièra. Rai! es indispensable que sa volontat siá respectada. Ça que la, me sembla que son trabalh auriá agut mai de poténcia se l’autor s’èra declarat jos son nom vertadièr. D’ont mai que l’òbra es de bona tenguda e que fa pas vergonha; plan lo contrari !...
Òc-ben, amb Carles de la Diapòra, totes amassa, entre totes o farem tot. Adès, lo vent de la libertat se levarà.
Lire l’article complet sur Jornalet
Ci dessous le lien pour écouter notre ami.